Wat duurt zo’n laatste dag voor de vakantie toch lang. Maar het is eindelijk zo ver, ik kan jullie vanalles gaan vertellen over onze roadtrip door de States. Op een dinsdag, na werktijd werd het tijd om naar huis te gaan, en koffers in te pakken. Die avond vertrokken wij om 3 uur richting Schiphol, omdat om 7 uur s’ochtends onze vlucht naar Londen ging. Dat werd dus een slapeloze nacht, maar die honderden euro’s die ik heb bespaard met deze ‘gebroken’ vlucht naar Los Angeles waren meer als welkom. Dat is immers weer extra zakgeld voor de reis.
Een love seat op de bovenste verdieping
In Londen stapten wij over op een Boeing A380-800 van Brittish Airways, dat is een enorme dubbeldekker vliegtuig, waarbij elke stoel voorzien is van zijn eigen entertainment set, en… op de bovenverdieping heb je duo-seats, ook wel love-seats genoemd. Dat betekent dat je stoelen per twee aan elkaar geschakeld zijn, ipv met 3, 4 of 5 personen naast elkaar. Ideaal voor mij en Dylan dus. Echter waren er wat technische probleempjes met het beeld en geluid voor het opstijgen, waardoor wij bijna 3 uur later in L.A. aankwamen als gepland. Dat valt best zwaar als je een dag niet geslapen hebt.
Het drama dat auto huren heet
Eenmaal aangekomen in Los Angeles is het tijd om de shuttlebus naar onze ‘Dollar’ autoverhuur bedrijf op te zoeken. Via Expedia.nl had ik een vlucht + auto gehuurd. Ik kreeg netjes een bevestiging binnen waar exact op stond wat ik had voldaan, en welke autoverhuur kosten ik in L.A. nog kon verwachten. Meerdere mensen hadden me al gewaarschuwd dat de verhuurbedrijven je eigenlijk teveel verzekeringen proberen aan te smeren, maar gelukkig had ik alles netjes op papier staan. Mocht je zelf een rondreis gaan maken, wees hier op bedacht en laat jezelf niets aansmeren dat je niet wilt!
“Pick the nicest car you can find”
Dat zei de baliemedewerker van Dollar autoverhuur tegen ons. Je mag namelijk ter plekke nog zelf een leuk auto uitzoeken. Wij hadden een mid-size car besteld, en dat staat gelijk aan een Dodge Avenger. Prima voor 2 personen met twee grote koffers. Eenmaal aangekomen mag je op de parkeerplaats van het verhuurbedrijf zelf een willekeurige auto uit het ‘mid-size’ vak meenemen. Je moet je even voorstellen dat daar gerust 30 auto’s met sleutels in het contact staan. Je stapt natuurlijk meteen af op een auto die je aanspreekt, en gaat meteen uitproberen of de koffers in de kofferbak passen. En dat was gelukkig het geval. 10 minuten later reden wij weg in onze witte Chevrolet Cruze.
First stop: Boodschappen!!
Het is immers 30+ graden, dus je kunt er maar beter voor zorgen dat er genoeg water in de kofferbak ligt. Via onze Google Maps op de mobiel zochten wij de dichtsbijzijnde WallMart en Best Buy op. Gelukkig lagen deze twee niet ver van elkaar in Redondo Beach. Bij de WallMart sloegen wij crackers, snackrepen, groente en fruit in voor onderweg. Maar ook een flinke tray kleine flesjes met water , deze laat je gewoon in de kofferbak liggen en zo heb je altijd flesjes binnen handbereik. Speciaal voor de overnachingen kochten wij ook liter flessen met water, en die gingen mee de hotelkamer op. Zo heb je snachts altijd wat te drinken (want je kunt in de VS niet uit de kraan drinken!) en handig om de volgende ochtend de multivitaminen mee in te nemen.
Gratis navigatie systeem
Daarna door naar de Best Buy, dat is een soort Media Markt. Hier kochten wij een navigatie voor onze reis. Dylan en ik hebben beiden geen navigatie systeem, laat staan eentje met Amerikaanse landschapskaarten er op. We zochten een mooie uit want binnen twee weken ga ik deze gewoon weer terug inleveren bij een winkel. Blijkbaar mag dat gewoon in Amerika.. (Bedankt voor de tip Jolien!) Nu gaan wij bijna 4 weken op reis, dus dat betekent dat ik halverwege de navigatie zal moeten omruilen voor een andere. Ik ben en blijf natuurlijk gewoon een nuchtere Nederlander en vind het gewoon zonde om ruim 20 dollar per dag uit te geven voor een navigatie. Dat betekent voor onze reis al gauw ruim 400 euro voor enkel het huren van een navigatiesysteem. En kopen voor mezelf doe ik ook niet zomaar, want wat heb ik in Nederland aan een Amerikaanse navigatie? Maar goed, misschien ook een tip voor jullie, mocht je ooit door Amerika gaan reizen.
Sambal bij?
Op het winkelcentrum van Redondo Beach is tevens een heerlijke Aziatisch Wok-tentje (ik weet alleen even de naam niet meer, maar er zaten een hoop lokale bewoners en dat is een goed teken) Na al dat vliegtuig eten ging dat er heel goed in! Ik had Ramen Noodles met beef en broccoli. Dylan ging voor een krokante kip met rijst. Typisch Amerikaans en het zal je verbazen dat dit slechts een paar dollar kostte. Houdt er alleen rekening mee dat in de VS er nog overal BTW bovenop komt. Met onze buikjes vol is het tijd om de reis te beginnen. Het is inmiddels half negen s’avonds lokale tijd, en we moeten nog naar Palm Springs. Wij hadden natuurlijk gepland smiddags al naar Palm Springs te rijden, maar met al die vertragingen was dat helaas niet meer mogelijk.
Diamond Lane
Dus wij met een noodgang naar Palm Springs gereden via de ‘Diamond Lane’ van I(nterstate)91 en I60. Dit is de meest linkse baan op de snelweg, aangeduid met een ruitje op de rijbaan, en enkel bedoeld voor auto’s met 2 of meer personen. Een soort van ‘Spitsbaan’ zeg maar. En ik zal je zeggen, we waren een van de weinigen die hem deze vakantie gebruikten. Al met al kwamen we rond 23:00 uur aan in Palm Springs. Helaas was het al donker, maar we kregen nog een aardige impressie van de vele palmbomen die in dit stadje staan.
Compleet gebroken ploffen wij neer in ons bedje bij het Best Western Las Brisas hotel. Dit is een keten waar ik vaker gebruik van heb gemaakt, en hun bedden liggen zo heerlijk. En dat voor een vriendelijk prijsje. Bijkomstig voordeel is ook dat er vaak eigen parkeerterein is (dus geen parkeerkosten) en ontbijt is ook vaak inclusief. Dit hoge KingSize bed lag heerlijk, dus eindelijk kon het gesnurk beginnen.
Tot zo ver ons eerste dagje, binnenkort volgen nog veel meer reisblogs van onze rondreis door West USA.
p.s. vandaag hebben wij 130 miles afgelegd (ca. 210 KM)
(Bron Header Foto: Bestwestern.com)
Leave a Reply